ابوریحان بیرونی
ابوریحان بیرونی دانشمند، ریاضی‌دان، ستاره‌شناس و مورخ ایرانی که در زمینه‌های مختلف علم و دانش همچون جغرافیا، زمین‌شناسی، مردم‌شناسی، فیزیک و … صاحب نظر بود. او در دی ماه سال ۳۵۱ خورشیدی در شهر کاث از شهرهای ولایت خوارزم، متولد شد. ابوریحان بیرونی در سن ۱۷ سالگی با استفاده از حلقه‌ای درجه‌دار به نام “حلقه شاهیه” ارتفاع نصف النهاری خورشید را در کاث محاسبه کرد و توانست انقلاب تابستانی را در نزدیکی یک روستا رصد کند. قبل از سن ۲۲ سالگی، به بررسی نقشه‌های جغرافیایی و ترسیم نیم‌کره زمین می‌پرداخت. در تاریخ هفتم خرداد ماه سال ۳۸۷ قمری، ابوریحان خورشیدگرفتگی را رصد و همزمان با او ابوالوفای بوزجانی این خورشیدگرفتگی را در شهر بغداد رصد کرد. به این طریق از روی اختلاف زمانی مشاهده شده، ابوریحان تفاوت جغرافیایی بین دو شهر را محاسبه کرد. در سن ۲۸ سالگی، ابوریحان در حضور خود در شهر جرجان کتاب “آثار الباقیه” را نوشت. سپس وارد غزنه شد و باقی عمر خود را در دوران حکومت سلطان محمود دربار غزنه سپری کرد. او سانسکریت و علوم هندی را در هند فراگرفت و پس از هفت سال تحقیق، کتاب “تهدید النهایات الاماکن” را که در آن به اندازه‌گیری قطر زمین در هند با استفاده از اسطرلاب پرداخته بود، به پایان رساند.
